Dziecko potrafi

Wygląda na to, że sprzedałam synkowi jakiegoś paskudnika. Zarazka jakiegoś znaczy się, bo młody o 5:00 rano zagorączkował. Oczywiście dawkę lekarstwa dostał, gorączka przeszła, więc zachowanie wróciło do normy czyli psot i figlów maści wszelakiej.
Po południu został na chwilę sam  w pokoju kiedy ja poszłam do kuchni.
Ile może trwać nalanie zupy na talerz małemu dziecku?
Mateuszowi czas ten pozwolił na przysunięcie fotela do segmentu, wdrapanie się na poręcz fotela, sięgnięciu kluczy od okiennych klamek i wsadzeniu tychże kluczy do zamka klamki i ... na szczęście tu czas mu się skończył, bo wróciłam do pokoju i mało nie zemdlałam widząc go w akcji.
Oczywiście winny momentalnie siadł na fotel i udawał niewinność.
Palnęłam mu pogadankę w stylu:
- Chciałeś otworzyć okno, wypaść na ulicę, żeby cię samochód przejechał? a wiesz, że wtedy nigdy więcej nie widział byś mamy i taty i nigdy już nie bawiłbyś się z siostrą.
Z każdym słowem Mateuszowi oczy robiły się większe i łzami zaczęły zachodzić. Moja tyrada jeszcze chwilkę potrwała i przy tym nie bawiłam się w delikatności.

Kluczyk zaś powędrował jeszcze wyżej.
Wszystkie mamy zamieszkujące na wyższych piętrach namawiam na takie klamki w oknach. Tylko kluczyki chować proszę w miejscach dzieciom niedostępnych, bo można się zdziwić jak mały kombinator zacznie kombinować. My dostaliśmy dzisiaj nauczkę.

allegro.pl