Brak...

Normalnie weny brak! Siedzę i już któryś dzień z rzędu próbuję coś sklecić, coś napisać, coś stworzyć. Znaczy się post jakiś wypadałoby opracować, a tu pustka w głowie.
Wydarzeń nadzwyczajnych brak, zwyczajne po prostu są zwyczajne.
No dobra, z rzeczy mniej zwyczajnych to nowy laptop. Piszę jakby był jakiś stary, a przecież to mój pierwszy w życiu laptop. Urodzinowy już. Troszkę wcześniejszy ten prezent, bo ja niecierpliwa jestem.

W tym momencie w pełnej zgodzie M.na stacjonarnym film ogląda, a ja radosną twórczość blogową uskuteczniam. I nie muszę przebierać nogami, aż film się skończy i miejsce przed komputerem zwolni. Jupiii!

A, i kupiłam sobie wczoraj wątrobiankę. Wieki nie żarłam, więc się nią wczoraj obżarłam. Zcebulką. Ależ mniamniuśna. W ramach diety odchudzającej zakazana pewnie, ale co tam. Zresztą to wszystko przez faceta z kolejki. Gdyby on nie brał, to pewnie ja bym też nie wzięła, bo nie brałam od lat kilku. A tu masz. Normalnie ślinotoku dostałam i kupiłam.

Zapomniałabym o lumpeksie.Wlazłam tam jakoś w zeszłym tygodniu i trochę dzieciom nakupowałam, zwłaszcza Wikusi. Kilka bluzeczek, tunik, jakieś dżinsy i kurteczkę. Cud, miód, malinka.
Wprawdzie ja tak całkiem przesłodzonych ciuszków dla dziewczynek nie lubię, ale tym razem zrobiłam wyjątek. Nie mogłam tam zostawić tej kurteczki i już.

I jeszcze tu lumpeksowy zestaw

Ykhm...sceneria nie bardzo, ale co tam. Zdjęcie robione na żywioł. Spodenki i bluzeczka( na 5-6 lat), która u Wikusi gra rolę tuniczki.
Przy okazji okazało się, że córcia moja, jak ma się pokazać tatusiowi lub braciszkowi, to bardzo chętnie się w fatałaszki różne ubiera i bez protestu przebiera w kolejne. Modelka rośnie czy jak?