Wypadek...

Wczoraj zabrałam moje maluchy na nowo otwarty plac zabaw w przedszkolu. Nie wzięłam aparatu, bo pomysł zrodził się nieoczekiwanie, więc tylko napiszę, że plac zabaw jest nowy, czyściutki i naprawdę fajny. Atrakcją dla mojego syna była trampolina. Wikusia w tym czasie "kąpała" się w piasku,który  na szczęście jeszcze jest czysty, ale z ciekawością zerkała w stronę trampoliny i skaczących na niej chłopców. Po trampolinie Mati zaliczył ślizgawki, huśtawki, różne wygibasy na piasku...
Po jakimś czasie, towarzystwo zmyło się i na placu boju zostaliśmy tylko my. Mati ponownie chciał na trampolinę i Wikusia też, więc najpierw buty i hopsa mała, a potem posadziłam Młodego i zaczęłam ściągać jemu buty obserwując bacznie Młodą. A ona, radośnie podskakując wpadła na siatkę i...spadła! Serce mi struchlało, bo przecież widziałam inne skaczące dzieci, odbijające się od siatki i nikt nie spadał do cholery! Na szczęście trampolina miała około 1 m wysokości i stała na trawie, więc Wiki, zdziwiona nieco, również na tejże trawie leżała. Trochę postękała, ale bardziej była przestraszona niż potłuczona. W tym czasie na plac zabaw przyszedł po nas M. Obejrzał całą trampolinę i okazało się, że w tym jednym miejscu puściło jakieś złącze czy cóś, a Wiki idealnie w nie trafiła.
I mimo, że byłam od niej jakiś 2 m, to nie udało mi się upilnować, bo nie przewidziałam, że coś tam mogło puścić. Po prostu założyłam, że wszystko jest dobrze, skoro to nowy plac zabaw.
Niestety, choćby nie wiem jak się starać, uważać, pilnować, zawsze znajdzie się moment, w którym może się nie udać, nie zdąży się zareagować. U nas na szczęście na strachu się skończyło, ale i tak przeżywam wczorajszy upadek małej bardzo.