Nauka oszczędzania

Mam fioła na punkcie oszczędzania, co nie znaczy wcale, że nie lubię wydawać. Ten kto tak pomyślał, to się bardzo by zdziwił ile wydać potrafię. Na dzieci zwłaszcza. Odbiegam jednak od tematu. Moje oszczędzanie polega m.in. na odkładaniu co miesiąc jakiejś kwoty. Niestety, ten proceder jest w tej chwili utrudniony, bo nie pracuję, więc jest ciężko, ale umyśliłam inny sposób. Mianowicie, z codziennych zakupów staram się odłożyć choćby złotówkę. Bywa, że i więcej, ale na koniec miesiąca zawsze jakaś sumka się uzbiera.
Oszczędzania uczę też moje dzieci. Mati już w ten sposób uzbierał na dwa samochody, ogromne samochody dodam jeszcze. I zbiera na kolejny, a zdobyczne złotówki wrzuca do takiego oto stworka- skarbonki

Stworek ten miał jeszcze czuprynkę, ale Mati ją tak głaskał, że wygłaskał do stanu takiego jak na zdjęciu.

Metody zbieracze młodego są różne, a to ktoś mu wrzuci do skarbonki, albo z wózka w supermarkecie kaskę wyciągnie i melduje, że to do jego skarbonki, albo poprosi, albo...no właśnie i ta ostatnia metoda mi się najmniej podoba, bo jak któreś z nas się zapomni i zostawi portfel na wierzchu to sobie po prostu sam z niego wyciąga. Oczywiście zawsze się wyda, bo się od razu śmieje i ręce z tyłu trzyma, to wiadomo, że coś spsocił i natychmiast ma pogadankę w tym temacie. Ale to są na szczęście sporadyczne przypadki.

Od wczoraj swoją skarbonkę ma również Wiktorka.

 Wprawdzie młodsza nie powie mi na co zbiera, ale ma frajdę wrzucając drobniaki, a ja mam pomysł. Zachorowałam na drewniany wózek dla lalek i mam zamiar sprezentować takowy małej pod choinkę. Do sumy uzbieranej w skarbonce dołożymy brakującą i wózek kupimy. W każdym razie taki mam plan

zdjęcie zapożyczone ze strony www.drewniane-zabawki.com

Mam nadzieję, że mojej małej wózek spodoba się równie mocno. A najważniejsze, ze rozpoczęliśmy naukę oszczędzania. Skarbonki na półce prezentują się moim zdaniem uroczo:))